Natuurkunde leert ons dat de chaos groeit
Het leven bloeit alleen omdat de zon gloeit

In de duisternis van de diepe oceaan kan leven/orde alleen bestaan
daar waar stoffen uit het binnenste der aarde in rook opgaan

Er bestaat dus geen natuurlijk evenwicht
want de tijd dooft ieder vuur en licht

Waarom dan iets van ons leven proberen te maken?
Ik heb geen antwoord op dergelijke zaken.

Het ontbreken van betekenis
is niet persé een gemis

Het kan ook een bevrijding zijn
Wat je daarvoor nodig hebt is het gevoel: leven is fijn

In de vrije natuur is het eten en gegeten worden
Alles wat leeft belandt uiteindelijk op borden

Dat klinkt hard maar is tegelijk mooi
Niets is geweldiger dan de race tussen roofdier en prooi

Roofdieren zijn waarom we ons onveilig voelen in een donker bos
maar bij daglicht komen op dezelfde plek gevoelens van ontzag los

Planten en bomen zijn de vriendelijkste levensvormen
Ze eten alleen stoffen en bewegen slechts bij stormen

Tegen onze beschaving heeft de natuur geen verweer
Als we oerbos/woud willen behouden
is nu het laatste moment voor een ommekeer

Wij moeten dagelijks eten, drinken, slapen en ontlasten
en onze ouders vermenigvuldigden zich voor ze op ons pasten

Als wij ons ook vermenigvuldigen doen we aan machtsverheffen
het zijn dan exponentiële populaties die we aantreffen

Dat is een moeilijk woord voor een bevolkingsexplosie
die leidt tot voedselschaarste door ontbossing en erosie

Met behulp van onze techniek
dienen we de honger van repliek

Maar onze techniek kent ook grenzen
We moeten kinderen daarom opleiden tot verstandiger mensen

Verstandige mensen hebben goed leren delen
Vermenigvuldigen kunnen velen